بیوگرافی گرگوری لمارشال خواننده فقید فرانسوی
گرگوری لُمارشال (Grégory Jean-Paul Lemarchal) خواننده و ترانه سرای فقید فرانسوی، متولد 13 مه 1983 در شهر لاترونش (La Tronche) واقع در ایزر (Isère) فرانسه می باشد.
او دوران کودکی خود را در شهر شامبری Chambéry فرانسه گذراند. از همان دوران علاقه گرگوری به ورزش هایی مثل بسکتبال و فوتبال بسیار زیاد بود و طبق گفته های خودش، حتی فکر می کرد که در آینده شاید به روزنامه نگاری ورزشی بپردازد. در سال 1985، هنگامی که لورنس و پیر والدین او، نگران مشکلات تنفسی پسر بچه بیست ماهه خود بودند، با مراجعه به پزشک و آزمایشات مختلف، متوجه بیماری ژنتیکی نادر و بی درمانی با نام «فیبروز کیستیک» شدند.
علیرغم این بیماری، روحیه و اشتیاق لمارشال به موسیقی و رقص راک اند رول بسیار زیاد بود، به طوری که در سال 1997 و در سن 14 سالگی، برنده مسابقه رقص راک ان رول (Rock ‘N’ Roll) فرانسه شد. او همچنین بصورت حرفه ای در تیم بسکتبال Challes-les-Eaux شهر Savoie بازی می کرد، که البته پدرش نیز مربی بسکتبال حرفه ای در ایزر بود. گرگوری به خاطر مشکلات تنفسی قادر به ادامه فعالیت های حرفه ای خود در زمینه ورزش نشد و این حرفه را کنار گذاشت.
در سال 1999، لمارشال در یک برنامه استعدادیابی، Graines de stars شرکت کرد و با اجرای انفرادی آهنگ “Le chanteur” دانیل بالاوین، و همچنین یک اجرای مشترک با دو شرکت کننده دیگر در خواندن آهنگ “Foule sentimentale” آلن سوچون، مورد ارزیابی قرار گرفت که البته این تلاش و اجرای او ناموفق بود، اما به شهرت او کمک کرد و در نتیجه عملکرد او در این نمایش به یک چهره مشهور محلی تبدیل شد.
در ماه مه 2003، لمارشال با یک پروژه تحت عنوان آدم و حوا روبرو شد که توسط پل توردجمن کارگردانی و شرکت Sony Music نیز اسپانسر آن بود. با توصیه یکی از دوستان، تهیه کنندگان برنامه با او تماس گرفتند، چرا که برای مسابقه به یک شرکت کننده مرد دیگر نیاز داشتند. در طول شرکت در نمایش، او این فرصت را داشت که با خوانندگان معروف فرانسوی مانند Yannick Noah ،Michel Sardou و Patrick Bruel و خواننده معروف ایتالیایی Andrea Bocelli برنامه اجرا کند.
در سال 2004، لمارشال پس از شرکت در چهارمین فصل از مسابقه آواز فرانسه در آکادمی استار، شهرت بین المللی پیدا کرد. او یکی از هجده نامزد فصل چهارم Star Academy در TF1 بود. او در یک دوئل با هنرمندان زیادی مانند سرژ لاما، هلن سگارا، آندره آ بوچلی، لورا پائوزینی، پاتریک بروئل، میشل ساردو، پاتریشیا کاس و غیره آواز می خواند. پس از پیروزی در نیمه نهایی اول مقابل ماتیو، در فینال مقابل لوسی برناندونی قرار گرفت. در 22 دسامبر 2004، وی با کسب 80 درصد آرای مردم در مقابل لوسی برناردونی، چهارمین فصل آکادمی استار را از آن خود کرد و همه رکوردهای آرا را شکست و اولین مرد برنده این سری از مسابقات شد. او اولین پسری است که برنده آکادمی استار شده است.
لمارشال اولین آهنگ خود را با نام “Écris l’histoire” در مارس 2005 منتشر کرد که به رتبه 2 لیست بهترین آهنگ های فرانسوی رسید، و این تک آهنگ توانست در طول 21 هفته متوالی در صدر بهترین ها باقی مانده و جایزه پلاتین را دریافت کند. مدت کمی بعد لمارشال، اولین آلبوم رسمی خود با نام «Je deviens moi» را منتشر و روانه بازار کرد که بسیار موفقیت آمیز بود و شدیدا مورد استقبال عموم قرار گرفت و جزو پرفروش ترین آلبوم های سال فرانسه و بعضی کشورهای دیگر قرار گرفت. در نوامبر سال 2005، گرگوری لمارشال خوانندگی موزیکال فیلم های «زیگ زاگ» و «اسب گورخری» را اجرا کرد.
در جوایز موسیقی NRJ در ژانویه 2006، لمارشال جایزه هنرمند برتر سال “Breakthrough Artist of the Year” را کسب نمود. از ماه مه تا ژوئن 2006، او اولین کنسرت خود را در کشورهای فرانسه، بلژیک و سوئیس اجرا کرد. در همین سال یک آهنگ هم با خواننده معروف فرانسوی سلین دیـون (خواننده تایتانیک) به طور مشترک اجرا کرد.
در اواخر، یک اجرای مشترک هم توسط لمارشال (Lemarchal) و لوسی سیلواس (Lucie Silvas)، به صورت یک آهنگ دو زبانه (فرانسوی-انگلیسی) ضبط شد. که این تک آهنگ هم به مدت 8 ماه در رتبه 2 جدول بهترین آهنگ های فرانسوی قرار داشت که البته نسخه ویدئویی آهنگ “Le feu sur les planches” بعدها منتشر شد.
در فوریه 2007، گرگوری لمارشال وقفه ای را در کار حرفه ای خود اعلام کرد و به طرفداران خود اطمینان داد که این موضوع به سلامتی او مربوط نمی شود، بلکه او می خواهد این زمان را کاملاً صرفه تهیه دومین آلبوم خود کند. در همین بین لمارشال اعلام کرد که وضعیت سلامتی او رو به وخامت است و پزشکان به او دستور داده اند تا چند هفته در خانه استراحت کند تا بهبود یابد. مدتی بعد وضعیت او وخیم شد و در 2 آوریل فوراً در بیمارستان فوچ در سورسنز بستری و منتظر پیوند ریه شد.
شامگاه 29 آوریل، گرگوری لمارشال با رضایت خود و خانواده اش در کما مصنوعی قرار گرفت و در صف پیوند ریه قرار داشت که در نهایت این اتفاق رخ نداد. وی در 30 آوریل درست دو هفته قبل از تولد 24 سالگی اش، در سن 23 سالگی بر اثر عوارض ناشی از بیماری «فیبروز کیستیک» درگذشت.
در 3 مه 2007 مراسم تشییع جنازه وی با حضور بیش از پنج هزار هوادار وی در کلیسای جامع سنت فرانسوا در شامبری برگزار شد. او در قبرستان سورزن در ساووی به خاک سپرده شد.
مرگ او برای یک هفته کامل خبرساز شد و در 4 مه 2007 یک برنامه تلویزیونی ویژه “Grégory: La voix d’un ange” که به مناسبت بزرگداشت زندگی وی در TF1 پخش شد، که رکورد بیش از 10.5 میلیون بیننده را به ثبت رساند. در لیگ فوتبال برتر فرانسه نیز اکثر تماشاگران و هواداران با بردن بنرهای گریگوری لمارشال به استادیوم و همچنین بازیکنان فوتبال، در چند بازی با ادای احترام یاد گریگوری لمارشال را گرامی داشتند.
در شامگاه 4 مه 2007 برنامه ای تحت عنوان «گرگوری صدای فرشته» در ادای احترام به گرگوری با هدف جمع آوری بودجه برای مبارزه با بیماری «فیبروز کیستیک» در TF1 پخش شد. هر ساله این برنامه تلویزیونی، بسیاری از هنرمندان و دانشجویان سابق آکادمی استار را گرد هم می آورد. فراخوان کمکهای مالی در طول این برنامه امکان جمع آوری بیش از 6 میلیون یورو از بین بینندگان را فراهم می کند.
پس از مرگ گرگوری لمارشال، والدینش لورنس و پیر، خواهرش لزلی و شریک کاری وی کارین فرری تصمیم گرفتند که امتیازها و موفقیت هنری لمارشال را وقفه آگاهی عمومی و به بیماران «فیبروز کیستیک» اختصاص دهند. اکنون نیز انجمن Grégory Lemarchal فعالیتهای زیادی دارد، از جمله کمک به بیماران مبتلا به فیبروز کیستیک و خانواده های آنها، از طریق تمام اقدامات با هدف بهبودی و ارتقاء کیفیت زندگی بیماران. همچنین خواهر گرگوری لمارشال، مجموعه ای از عکسهای گرگوری را منتشر کرد که حق چاپ آنها به انجمن خیریه Grégory Lemarchal اهدا شد.
