آیا تله پورت انسان به حقیقت بدل می شود؟

به نظر می رسد این اواخر در دنیای علم و تحقیقات ( تله پورت انسان خیالی یا واقعی؟ )، نوعی نبرد برای دسترسی به «فرا قدرت ها» به راه افتاده است.

از توانایی خواندن ذهن دیگران که با بررسی الگوهای مغزی ممکن است! تا نامرئی شدن، این مورد هم با تولید نوعی ماده جدید توسط مهندسان ممکن شده است!

همه از این دست فرا قدرت ها هستند. یکی دیگر از این توانایی ها، که بسیار مهیج و البته نسبت به بقیه مبحث پیچیده تری دارد، توانایی تله پورت کردن اشیا و انسان است. 

فرقی ندارد از طرفداران مجموعۀ پیشتازان فضا( Star Trek) باشید یا نه، نام تله پورت به اندازه کافی وسوسه انگیز است تا توجه شما را جلب کند!

به گزارش بیگ بنگ، برای تله پورت میتوان تعاریف زیادی را بیان کرد و احتمالا با آنها آشنایی دارید.

به طور کلی می توان تله پورت را این گونه تعریف کرد: « تله پورت، انتقال ماده یا انرژی  از نقطه ای به نقطه ای دیگر، بدون پیمودن فضای فیزیکی میان آن دو نقطه است.»

خاستگاه ایده و اصطلاح « تله پورت »

واژه « تله پورت » تنها برای ژانر علمی – تخیلی ایجاد نشده است.

تله پورت یک مبحث علمی کاملا جدی است و تله پورت کوانتومی در آزمایشگاه های علمی واقعا انجام می شود. با این وجود نگرش ها نسبت به تله پورت در طول تاریخ یکسان نبوده است.

چارلز فورت در سال ۱۹۳۱ میلادی، در تضاد با ژانر علمی – تخیلی درباره تله پورت نوشت که تله پورت یک «نیروی انتقال» می باشد که در حال حاضر در جهان وجود دارد.

فورت پیشنهاد کرد که تله پورت یک رویداد طبیعی است و گه گاه مسئول گزارش هایی است که بر فعالیت های غیرعادی (مانند غیب شدن اشیا و …) دلالت دارند.

مقاله ای دیگر وجود دارد که در آن از واژۀ « تله پورت » به شکلی بسیار متفاوت تر نسبت به فورت استفاده  شده است و به نظر می رسد نخستین استفادۀ دقیق از اصطلاح «تله پورت» هم در همان مقاله در سال ۱۸۷۸ میلادی باشد.

این مقاله دو سال پس از اختراع تلفن نوشته شد و در خصوص ماشینی در آینده بود که میتوانست به سرعت مردم را از نقطه ای به نقطه دیگر انتقال دهد.

این مورد همانطور که احتمالا در مجموعۀ پیشتازان فضا دیده اید، همخوانی بیشتری با گفتمان های علمی – تخیلی امروزی ما در خصوص تله پورت دارد.

تله پورت در آثار ادبی، سینمایی و تئاتر و نیز بازی های رایانه ای ژانر علمی – تخیلی ید طولایی دارد؛ به طوری که در ده ها مورد از آثار ذکر شده از تله پورت یا مفهوم آن استفاده کرده اند. با این حال نوع استفاده آنها متفاوت بوده است.

منظور از «نوع استفاده» چیزی است که در این آثار به عنوان عامل تله پورت معرفی شده است.

یعنی در برخی تله پورت امری جادویی و در برخی به عنوان یک فناوری علمی معرفی شده است.

یکی از اولین نمونه های ادبی که در آن از تله پورت علمی بهره برده شده است، رمانی نوشتۀ فرد تی. جِین در سال ۱۸۹۷ میلادی با نام « پنج ثانیه تا ونوس » است.

در این کتاب شخصیت اصلی توسط یک ماشین عجیب آلاچیق مانند، از زمین به ونوس منتقل می­ شود.

اما مشهور ترین نمونه برای تله پورت جادویی هم شاید در مجموعۀ هری پاتر به چشم بخورد؛ جایی که نَه به یک روش بلکه به چند روش این عمل انجام می شد!

تله پورت از دیدگاه علم

تله پورت – ایده رسیدن به مقصد بدون پیمودن فاصله -غیر ممکن به نظر می رسید و بهای چندانی به آن داده نمی شد.

این رویه در سال ۱۹۹۳ میلادی تغییر کرد و تله پورت از بندِ وهم و خیال رها، و تبدیل به یک نظریه واقعی شد.

این اتفاق در پی این رخ داد که فیزیکدان چارلز بِنِت و تیمی از محققان دانشگاه IBM تایید کردند که تله پورت کوانتومی ممکن است.

در فیزیک تاکنون قانونی یافت نشده است که جلوی تله پورت انسان را بگیرد. میچیو کاکو در کتابش – فیزیک ناممکن ها – تله پورت را یک «غیر ممکن از نوع اول» می داند؛

این بدان معناست که این این فناوری از نظر تئوری امکان پذیر است و حتی ممکن است در طول زندگیمان شاهد آن باشیم.

تله پورت در قلمرو علم سه نوع است. اولی همان تله پورت در معنای مرسوم اش یعنی انتقال اشیا، انسان و …، با از بین اتم ها و بازسازی آنها می باشد و دیگری تله پورت کوانتومی است؛

اما نوع سومی هم وجود دارد که آن هم تله پورت شدن به وسیلۀ کرم چاله و یا نظایر آن است که مرتبط با بحث فضا – زمان است و در این مقاله بررسی نمی شود.

دانشمندان امروزه بیشتر بر تله پورت کوانتومی متمرکز اند و تحقیقات گسترده تری بر روی آن انجام داده اند.

تله پورت کوانتومی

تله پورت کوانتومی شاخه ای از علوم اطلاعات کوانتومی است که به طور مجزا رشد کرده است.

تله پورت کوانتومی، امکان انتقال یک «حالت کوانتومی» به فاصله دلخواه را فراهم می کند.

با این حال، « قضیۀ No-Cloning » یادآور این موضوع است که در فرآیند تله پورت کوانتومی، حالت کوانتومی اصلی نابود می شود.

امروزه تله پورت کوانتومی در آزمایشگاه های سراسر جهان انجام می­ شود. البته در حال حاضر این عمل تنها محدود به ذرات کوچکی چون تک فوتون ها و یا خواص کوانتومی اتم ها می باشد.

اگرچه در سال ۲۰۰۹ دانشمندان اعلام کردند که موفق به تله پورت یون های مجزای عنصر ایتبریم شده اند.

اما سوالی که پیش می آید این است که تله پورت کوانتومی چگونه انجام می شود؟ در سال ۱۹۹۳، محققین مرکز تی.جِی.واتسون IBM نشان دادند که چگونه می توان دو ذره را با روشی خاص مرتبط کرده و آنها را، حتی در فواصل زیاد، مرتبطت نگه داشت.

این ارتباط که به عنوان « درهم تنیدگی کوانتومی» شناخته می شود، قدرت قابل توجهی دارد. این قدرت قابل توجه، اجازه می دهد که شخصی ذره ای را نگاه داشته و سریعا مقدار زیادی از اطلاعات – که به آنها «حالات کوانتومی ناشناس» گفته می شود –را به شخص دیگری که ذره دیگر نگه داشته است ارسال کند.

به خاطر این ارتباط کوانتومی عجیب، اطلاعات از شخص اول به شخص دوم بدون طی کردن فیزیکی فاصله میان آن دو انجام می شود. این اطلاعات بدون پیمودن مسیر به مقصد می رسند.

رکورد بیشترین فاصله ثبت شده در درهم تنیدگی کوانتومی چند هفته پیش شکسته شد. دسته ای از فوتون های ارسال شده توسط ماهوارۀ کوانتومی چینی( Micius ) توسط ایستگاه زمینی در فاصلۀ ۱۲۰۳ کیلومتری، دریافت شد.

این رکورد در حال حاضر بیشترین رکورد ثبت شده در این خصوص می باشد. با این حال دور از انتظار نیست که این رکورد در آینده نزدیک شکسته شود.

در نظر داشته باشید که تله پورت کوانتومی پیچیده تر بوده و خود نیازمند مقاله ای جدا برای بررسی است.

تله پورت انسان

انتقال اطلاعات از یک ذره به ذره دیگر شاید چندان شما را به وجد نیاورد، اما اگر در سطح بنیادین به آن نگاه کنید، در می یابید که تله پورت کوانتومی و تله پورت انسان، دو روی یک سکه هستند؛

در واقع این دو، دو نسخۀ متفاوت از یک فرآیند یکسان می­باشند. شخصیت اصلی مجموعۀ پیشتازان فضا –کاپیتان کِرک– را در نظر بگیرید.

تمام اتم های بدن کرک مجموعه ای از اطلاعات (نوع اتم، مکان دقیق، سطح انرژی و …) می باشند.

کاپیتان به عنوان یک موجود کامل، مجموعه ای عظیم از چنین اطلاعاتی می باشد. تمام اطلاعات مربوطه را به یک سیاره دیگر تله پورت کنید و سپس کاپیتان کرک را دقیقا به همان شکلی که سوار سفینه اش شد، بازسازی کنید. شما کاپیتان کرک را تله پورت کرده اید.

تله پورت آسان به نظر می رسد؟ اشتباه نکنید. تله پورت فرآیندی است که انجام درست و دقیق آن بسیار سخت و به خطا رفتن آن بسیار ساده می باشد.

برای اینکه متوجه شوید چقدر احتمال خطا بالاست، تنها در نظر بگیرید که بدن انسان از ۱۰^۲۸ اتم تشکیل شده است. این عدد بیشتر از یک تریلیون تریلیون اتم است.

حال در نظر بگیرید که تمام این اتم هاباید توسط یک دستگاه فوق پیشرفته تجزیه و تحلیل شده و ارسال شوند و سپس دستگاه شگفت انگیز دیگری آنها را بازسازی کند.

چقدر فضا برای خطا های احتمالی وجود دارد؟! خطاهای پیش پا افتاده را فراموش کنید. تنها یک میلیمتر خطا میتواند صدمات جبران ناپذیر فیزیکی به شما وارد کند.

اما این تمام مسئله نیست. همانطور که پیشتر گفته شد در جریان تله پورت، نسخه اصلی نابود می شود. بنابراین هر بار که شما تله پورت می شوید یک « قتل » اتفاق می افتد.

حال فرض که یک نفر با موفقیت تله پورت شده است. چه بر سر احساسات، افکار، خاطرات و … شخص تله پورت شده می آید؟

حتی اگر همۀ اینها با موفقیت تله پورت شوند باز هم این مسئله وجود دارد که شخص تله پورت شده « خود شخص » نیست. بلکه نسخه ای است که مو به مو بازسازی شده است.

سخن آخر

تله پورت شدن برای بشر فعلا یک رویا باقی می ماند. باید با این واقعیت کنار بیاییم که در حال حاضر تلاش بیشتر دانشمندان در زمینۀ تله پورت کوانتومی برای دست یابی به «اینترنت کوانتومی» و « رایانۀ کوانتومی » می باشد؛

نه برای این که بتوانند روزی انسان، میمون و نظایر آن را تله پورت کنند. بشر همواره با رویا هایش زندگی کرده است و در بسیاری از موارد به آنها جامۀ عمل پوشانده است.

دنیای علم بسیار پویاست، اما این که انتظار داشته باشیم که بتواند طی چند دهه همۀ غیرممکن ها را « ممکن» کند، انتظاری بیش از حد است.

این درست است که تله پورت انسان امروز شدنی نیست،  اما با شناختی که از علم داریم، نمی توان درباره فردا نظر داد.

منابع: Teleportation , newscientist , wakeup-world, بیگ بنگ