علائم و درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

علائم و درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال
علائم و درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال (STPD) یک نوع اختلال شخصیتی غیرعادی بوده و رفتار فرد مبتلا به این بیماری از نظر دیگران، بسیار عجیب و غریب به نظر می‌رسد.

در حالی که این اختلال در رده اسکیزوفرنی قرار دارد، اما افراد مبتلا به آن معمولا بیماری روانی را تجربه نخواهند کرد. در این مقاله به بررسی علائم، علل، عوامل خطرساز، تشخیص و درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال خواهیم پرداخت. 

نشانه‌های اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

این اختلال دارای علائم و نشانه‌هایی می‌باشد که در زیر به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

  • تفکر یا رفتار عجیب
  • اعتقادهای غیرطبیعی
  • احساس ناراحتی در شرایط اجتماعی
  • کمبود احساسات یا پاسخ‌های عاطفی نامناسب
  • افکار بدبینانه و سوء ظن
  • صحبت کردن عجیب و غریب که ممکن است دارای ابهام باشد
  • نداشتن دوست صمیمی و نزدیک
  • اضطراب اجتماعی شدید
  • پارانویا

افراد مبتلا به این اختلال، تمایل به زندگی انفرادی داشته و در صورت داشتن اضطراب شدید اجتماعی، در برقراری روابط دچار مشکل خواهند شد.

به گزارش مجله پزشکی آسان طب افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال معمولا علائم یک بیمار روانی را ندارند، زیرا هذیان گفتن، توهمات و فقدان لمس واقعیت از نشانه‌های یک بیماری روانی به شمار می‌روند.

بیماران مبتلا به اسکیزوتایپال اگر چه اختلال فکری واضحی ندارند، اما طرز صحبت کردنشان متمایز یا ویژه است و در اغلب مواقع، معنایش را فقط خودشان می‌فهمند.

آ‌‌ن‌ها افکاری خرافی دارند یا مدعی غیب بینی و داشتن سایر قدرت‌های فکری ویژه هستند. کاربران گرامی، در صورتی که به این بیماری مبتلا بوده و علائم دیگری از آن را تجربه کرده‌اید، یا در اطرافیان خود کسی را می‌شناسید که این وضعیت مبتلاست، لطفا نظر خود را در قسمت دیدگاه با ما در میان بگذارید. 

شناسایی عوامل خطرساز این وضعیت

سابقه خانوادگی در ایجاد این اختلال نقش مهمی دارد، اما علاوه بر آن عوامل دیگری نیز هستند که می‌توانند احتمال ابتلای فرد به این وضعیت را افزایش دهند. در زیر به معرفی این عوامل خواهیم پرداخت:

  • جنون جوانی
  • اختلال شخصیت اسکیزوتایپیک
  • سایر اختلالات شخصیتی

برخی از عوامل محیطی، خصوصا تجربیات دوران کودکی نیز ممکن است در توسعه این اختلال نقش داشته باشند. در زیر به این عوامل اشاره خواهیم کرد:

  • پرخاشگری و بد دهنی
  • بی توجهی
  • آسیب و ضربه روحی
  • استرس
  • فرزند طلاق بودن یا داشتن والدینی که دچار طلاق عاطفی شده‌اند

علل ایجاد این اختلال در افراد

علائم و درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال
علائم و درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

بروز اختلال شخصیت اسکیزوتایپال، مربوط به ریشه‌های ژنتیکی، خانوادگی یا گروهی از دلایل پیوسته است.

والدین بسیاری از فرزندان مبتلا به این اختلال، از لحاظ عاطفی نسبت به هم دور هستند و همین مسئله می‌تواند در آینده روابط فرزندان تاثیر بگذارد.

بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال کودکی مناسبی نداشته و توسط بسیاری از اطرافیان خود تحقیر شده‌اند. اختلال شخصیت اسکیزو تا یپال حدود 3 درصد جمعیت جهان را تحت تاثیر خود قرار داده است.

STPD چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص این اختلال معمولا در اوایل بزرگسالی فرد صورت می‌گیرد. پزشک جهت تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوتایپال، یک معاینه فیزیکی انجام داده و علائم موجود را بررسی خواهد کرد، همچنین سوالاتی در رابطه با علائم و نشانه‌ها و اینکه آیا سایر اعضای خانواده دچار اختلال شخصیتی هستند یا خیر نیز خواهد پرسید. پزشک ممکن است جهت تشخیص دقیق‌تر، فرد را به یک روانپزشک یا روانشناس نیز ارجاع دهد. آن‌ها معمولا از شما سوالات زیر را می‌پرسند:

  • چه زمانی علائم شروع شد؟
  • چگونه علائم بر زندگی روزمره شما تاثیر می‌گذارد؟
  • شما در شرایط اجتماعی چه احساسی دارید؟
  • تجربیات شما در مدرسه و کار چگونه است؟
  • دوران کودکی شما چگونه گذشته است؟

روانپزشک یا روانشناس ممکن است از شما بپرسد که آیا تا به حال به آسیب رساندن به خود یا دیگران فکر کرده‌اید و یا اینکه رفتار اعضای خانواده نسبت به شما چگونه است؛ آیا در مورد رفتار شما نظر خاصی دارند؟ پاسخ شما به این سوالات به تشخیص آن‌ها کمک خواهد کرد.

درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

علائم و درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال
علائم و درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

در صورتی که پزشک STPD را در شما تشخیص دهد، ممکن است دارو یا درمان‌های دیگری را برای شما تجویز نماید.

هیچ دارویی به طور خاص برای درمان این اختلال وجود ندارد، با این حال برخی از افراد مبتلا به این بیماری، با مصرف داروهای ضد روان پریشی و ضد افسردگی بهبود می‌یابند، البته اگر این افراد در معرض علائمی باشند که پزشک تشخیص دهد با خوردن داروهای فوق بهبودی حاصل می‌شود.

چند نوع روش وجود دارد که می‌تواند به درمان STPD کمک کند. روان درمانی و صحبت درمانی می‌تواند در یادگیری نحوه ایجاد روابط به افراد مبتلا به این وضعیت کمک کند. درمان رفتاری شناختی می‌تواند به برخی از رفتارهای مرتبط با وضعیت افراد کمک کند.

درمانگر می‌تواند به شما در یادگیری نحوه رفتار در موقعیت‌های اجتماعی کمک کند و به نشانه‌های اجتماعی پاسخ دهد، آن‌ها همچنین می‌توانند به شما کمک کنند تا افکار غیر معمول یا مضر را بیاموزید و آ‌ن‌ها را تغییر دهید.

معالجه خانواده نیز ممکن است مفید باشد، به خصوص اگر با دیگران زندگی می‌کنید. این کار می‌تواند به تقویت روابط با اعضای خانواده کمک کند. توجه داشته باشید که پیش از انجام هر کاری، باید به پزشک مراجعه کرده و طبق نظر او عمل نمایید.

چشم انداز مقاله اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

STPD یک بیماری مزمن بوده و معمولا به درمان مادام العمر نیاز دارد. درمان این اختلال به شدت علائم بستگی دارد و هر چه زودتر روند آن را شروع نمایید، نتیجه بهتری به دست خواهد آمد.

فردی که به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال مبتلا باشد، در معرض خطر ابتلا به اختلال افسردگی و سایر اختلالات شخصیتی نیز قرار دارد.

در صورتی که احساس می‌کنید دچار افسردگی یا سایر اختلالات روانی شده‌اید، حتما در این باره با پزشک خود صحبت کنید.

در صورتی که شما عزیزان این مشکل را به شیوه‌‌ خاصی درمان کرده‌اید، می‌توانید در انتهای مقاله نظر خود را برای ما ارسال نمایید.

برای این کار، شما می‌توانید به انتهای مقاله رفته و اگر با موبایل و تبلت هستید، نظر، نام و ایمیل را یادداشت کرده و با زدن تیک I’m not a robot پیام خود را ارسال کنید و چنانچه با کامپیوتر و یا لپ تاپ هستید در قسمت دیدگاه (انتهای صفحه) نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید.

3 دیدگاه. پیغام بگذارید

  • وقتی احساس روان پریشی میکنم که میفهمم کسی از دوستی با من لذت نمیبره و نمیتونم با با کسی صمیمی باشم. احساس میکنم‌دنیا پوچ و بی ارزشه و هر کس‌ سد راهمه‌‌ رو از بین ببرم. عغده های روانی مثل لبخند وحشتناک‌ زدن و دندون ها یا زبونم‌رو‌ با عصبانیت میارم و خنده های وحشت ناک و از سر خشم دارم که باعث میشه تا احساس آرامش کنم.

    پاسخ
  • احساس خودکشی هم زیاد‌ه. گاهی احساس میکنم یه چیزی در زنگی کم ‌دارم و دنبالشم. یه چیزی که‌از این وضعیت افسردگی درم بیاره

    پاسخ
  • کامل: این ویرایش شده هست این رو مطالعه کنید: سلام. من دوست کم دارم و دوست
    صمیمی اصلا ندارم و اعتماد هم به هیچکس ندارم. و اکثر اوقات از خشمی که دارم احساس آرامش میکنم. و فیلم های ترسناک و وحشت ناک رو نگاه میکنم چون به اونا علاقه دارم. و از داستان های ترسناک لذت می برم. خیلی دوست دارم بقیه عصبانی بودن منو ببینن و لی بعضی مواقع دوس دارم با کسی دوست شم. و وقتی که تلاش هام بی ثمره دوست دارم خودم رو از بقیه مجزا و متفاوت با زندگی متفاوت بدونم. تا احساس آرامش کنم. از خشمگین شدن لذت میبرم. وقتی میخوام چیزی رو واسه کسی توضیح بدم معمولا فقط خودم میفهمم دقیقا چی می گم. احساس میکنم بقیه نمی فهمن. و احساس خوبی ندارم از زیاد حرف زدن. از این که یکی بدتور نگام کنه بسیار ناراحت میشم و سعی میکنم طرف اون فرد نرم. ولی اگر دفعه بعد اون با مهربونی با من صحبت کرد و رفتار کرد من هم با مهربونی با اون رفتار میکنم. دایم مشت میزنم تو دیوار و سریع سر هر چیزی عصبی می شم. اگه یکی شوخی بکنه که دوست ندارم سریع عصبانی میشم. و کار به دعوا هم می کشه. در مدرسه از نظر خودم با بقیه تفاوتی ندارم و عادی هستم. ولی از نظر بقیه آروم هستم. و وقتی کسی بهم بگه آروم. سرش با عصبانیت غیر قابل توصیفی داد میزنم. در سلام و علیک کردن با افراد غریبه بسیار جدی هستم نه صمیمی. اگر کسی از خوانواده خودمون نباشه. به هیچ وجه بهش اعتماد ندارم. و همیشه جدی هستم. بسیار علاقه خاص و ویژه ای به انزوا و تنهایی دارم. جوری که انگار منشا قدرتمه. در باره دنیا و اتفاقات درونش ایده های عجیب ودشگفت انگیزی دارم. مثلا: شاید جایی در جنگلی عجیب در کره زمین باشه که هیچ کس از اونجا باخبر نیست و دیده نشده. با وجودی که میدونم تمام سطح زمین توسط ماهواره ها دیده میشه ولی بازم این عقیده که شاید جایی داخل یه جنگل که هیچکس نمیدونه کجایه واسم شگفت انگیزه. این حرف هارو زدم چون واقعیت هست. جهت مشاوره کمکم کنید چه بیماری ای دارم

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

keyboard_arrow_up