مقایسه تشخیص چهره با سایر روش های بیومتریک احراز هویت
امروزه بسیاری از کسب و کارها به صورت دیجیتال و اینترنتی خدمات و کالاهای خود را عرضه میکنند و به فروش می گذارند، بنابراین کسب و کارهای دیجیتال درحال رشد و توسعه هستند و نیاز دارند تا کاربران و مشتریان خود را به صورت آنلاین با سرویس های ارائه شده خود آشنا نمایند.
یکی از نیازهای اساسی برای این کسب و کارها تامین امنیت و پایش ریسک پلتفرم های آنها همراه با رشد تعداد مخاطبان و کاربران است.
پیش از این راه های زیادی برای احراز هویت کاربران به صورت الکترونیکی استفاده میشد که هیچ یک از این روش ها بدون نقص نیستند و حتی اکنون دیگر کاربردی ندارند، موارد حائز اهمیت در احراز هویت الکترونیکی، دسترسی جغرافیایی، رابط کاربری مناسب و جلوگیری از کلاهبرداری است.
نحوه مدیریت کاربران توسط کسب و کارها نیز همواره درحال تغییر است زیرا مشتریان انتظار دارند خدمات بیشتری را به صورت غیرحضوری دریافت کنند، این مسئله به این معنا است که احراز هویت کاربران تنها یک بررسی کوتاه هنگام ثبت کاربر نیست، بلکه بخشی از چرخه برای مدیریت دسترسی هویت ها است.
هرکدام از روش های احراز هویت بیومتریک دارای نقاط ضعف و قدرتی هستند که با ترکیب آنها میتوان امنیت بیشتری برای احراز هویت فراهم نمود، تعیین هویت افراد در مبادله اطلاعات بخش بزرگی از تامین ایمنی داده ها است.
بنابراین روش های مختلفی برای احراز هویت افراد وجود دارد که از این روش ها نه تنها برای تامین امنیت دستگاه ها بلکه برای افزایش ایمنی مکان هایی مانند شرکت ها، دانشگاه، فرودگاه ها و وزارتخانه ها نیز مورد استفاده قرار می گیرند.
سیستم های پیشرفته حضور و غیاب در ادارات، سیستم های محافظتی ورود و خروج اماکن خاص، وسایل الکترونیکی مجهز به اسکن اثر انگشت از نمونه هایی است که در آنها از روش های مختلف احراز هویت بیومتریک استفاده شده است.
مزایای فناوری بیومتریک تشخیص چهره
تعداد بی شماری تصویر چهره دیجیتالی از منابع مختلف در دسترس است که برای بهبود یادگیری الگوریتم های تشخیص چهره بسیار مفید هستند، این تصاویر برای الگوریتم هایی که از تکنیک های یادگیری ماشین استفاده می کنند نیز مزایای بیشتری دارند.
از ویژگی های بایومتریک تشخیص چهره میتوان برای تشخیص چهره بصری انسان نیز استفاده نمود، به طور مثال میتوان چهره فرد را در لحظه با عکس ثبت شده وی در مدارک شناسایی او مقایسه کرد، به طور خلاصه در هر فرآیندی که نیاز به مقایسه چهره و تصویر توسط یک فرد باشد، الگوریتم تشخیص چهره می تواند برای بهبود این فرآیند مورد استفاده قرار گیرد.
امروزه تقریبا تمامی تلفن های همراه هوشمند، لپ تاپ و تبلت ها دارای دوربینهای سلفی با کیفیت مناسب هستند که میتوانند تصاویری با کیفیت بالا تهیه نمایند، وجود چنین دوربین هایی میتواند فرآیند مقایسه یک نمونه زنده با تصویر ثبت شده را آسانتر نماید.
تشخیص زنده بودن تصویر با استفاده از سلفی، به طور غیرمستقیم و همزمان با سایر روش های بیومتریک مانند ضبط صدا قابل استفاده است، چنین امکانی برای ترکیب با سایر روش ها سبب میشود تا عملکرد سیستم مطابقت و تشخیص زنده بودن تصویر بهبود پیدا کند.
مجرمان ممکن است سعی کنند تا یک الگوریتم تشخیص زنده بودن تصویر را با استفاده از تصاویر یا ویدئوهای از پیش تهیه شده جعل کنند، اما امروزه الگوریتم های تشخیص زنده بودن تصویر قادر به تشخیص تصویر چهره چاپ شده، دیجیتال، ویدئویی و زنده هستند.
در برخی روش های تشخیص زنده بودن تصویر، لازم است کاربران در طول احراز هویت پلک بزنند یا سر خود را تکان دهند تا زنده بودن تصویر تایید شود، این ترکیب از روش های مستقیم و غیر مستقیم سبب ایجاد سطح بالایی از امنیت خواهد شد.
برتری احراز هویت بیومتریک با تشخیص چهره به سایر روش ها
قابلیت اعتماد این روش در برابر حملات مجرمان که ممکن است به یکپارچی داده ها و بانک اطلاعاتی آسیب برسانند بالا است و از نظر این قابلیت امنیت تامین شده در این روش را هم تراز با اسناد هویتی میتوان در نظر گرفت اما امنیت آن از تلفن های همراه و روشهای این چنینی بیشتر است.
فراگیری روش های احراز هویت تشخیص چهره برای گروه های هدف زیاد است، زیرا در موارد مختلفی میتوان از این روش برای تشخیص بهره برد.
این روش در مقایسه با سایر روشها مقرون به صرفه تر است و رابط کاربری آسانتری نسبت به دستگاه هایی مانند اسکن اثر انگشت دارد.
طول عمر روش های احراز هویت چگونه تعیین میشود؟
همانطور که پیش از این اشاره شد، کسب و کارها برای ایجاد تجربه کاربری مناسب برای مشتریان، باید سامانه های مدیریت و دسترسی مشتری یا CIAM داشته باشند، زیرا که یک مشتری تعاملات زیاد و متفاوتی در طول زمان با سامانه مورد نظر دارد.
اکنون با دیجیتالی شدن فرآیندها این چرخه عمر مشتری و کاربران نیز افزایش پیدا کرده است، مشتری در ارتباط با سامانه فعالیت های متعددی را انجام میدهد که برخی از آنها نیاز به احراز هویت در لحظه برای هر مرحله می باشند تا از کلاهبرداری و جعل هویت افراد جلوگیری شود.
به طور مثال انجام تراکنش های مالی و بانکی، بازیابی حساب کاربری یا تغییر نام کاربری و رمز عبور چنین فعالیت هایی هستند، هم اکنون در فرآیندهایی مانند: ثبت نام با فناوری Autofill، احراز هویت با استفاده از اسناد هویتی فرد، احراز هویت مستمر با ویژگی های بیومتریک، ثبت نام به روش های سنتی، تایید هویت افراد با استفاده از بانک اطلاعاتی و احراز هویت مستمر با احراز هویت دو عاملی احراز هویت به صورت مرحله ای صورت می گیرد.
فاکتورهای تعیین کننده کاربرد انواع روشهای احراز هویت
کاربرپذیری و نیاز به امنیت بالا برای بستن راههای جعل هویت برای مهاجمان، نیاز به تایید کاربر و تشخیص حقیقی بودن فرد، نیاز به پیروی از قوانین AML و شناخت مشتری یا KYC، تایید سن کاربران و اعمال محدودیتهایی برای رده سنی مورد نظر، جلوگیری از بازگرداندن وجه پرداخت شده و کلاهبرداری و جلوگیری از به سرقت رفتن اطلاعات در لحظات پرریسک از جمله فاکتورهای تعیین کننده برای انتخاب روش احراز هویت کاربر است.
اکنون با استفاده از فرآیند احراز هویت یوآیدی دیگر نیازی به حفظ اطلاعاتی مانند رمز عبور و یا نام کاربری نیست، همچنین احراز هویت کاربران به دستگاهی خاص نیاز ندارد و در هرزمان و هرمکانی بدون محدودیتی برای کاربران، تنها با دوربین سلفی تلفن همراه هوشمند و با ضریب امنیت بسیار بالایی قابل انجام است. فرایند احراز هویت دیجیتال اولین بار در کشور توسط سرویس احراز هویت یوآیدی رونمایی شد. فرایند احراز هویت سامانه سجام و همچنین فرایند احراز هویت سامانه ثنا در یوآیدی با استفاده از الگوریتم های هوش مصنوعی و با خطای کمتر از ۰.۰۱ و به صورت بلادرنگ انجام می پذیرد. همچنین با استفاده از محصول جدید یوآیدی برای احراز هویت کاربران صرافی رمز ارز، مشکلات کاربران و صرافی های رمز ارز برای احراز هویت حل شده است.