بیوگرافی چستر بنینگتون خواننده گروه لینکین پارک

چستر چارلز بنینگتون (Chester Charles Bennington) خواننده، موزیسین، آهنگساز، بازیگر سینمایی و خواننده گروه متال/رپ آمریکایی « لینکین پارک» بود. او همچنین به عنوان خواننده اصلی در گروه راک دد بای سانرایز (Dead By SunRise) شناخته می شد و با گروه راک استون تمپل پایلتز (Stone Temple Pilots) از سال ۲۰۱۳ الی ۲۰۱۵ به عنوان خواننده نیز همکاری داشت. به عنوانی وی یکی از چهره‌های برجسته و تأثیر گذار موسیقی راک در تمام زمان ها شناخته می شود. او همچنین در لیست ۱۰۰ خواننده برتر متال در قرن ۲۱ که توسط نشریه هیت پریدر (Hit Parader) منتشر شد رتبه ۴۶ اُم را در اختیار داشت.

دوران کودکی و نوجوانی

چستر بنینگتون در ۲۰ مارس ۱۹۷۶ در شهر فینیکس در ایالت آریزونای آمریکا به دنیا آمد. مادر او یک پرستار بود و پدرش نیز یک کارآگاه پلیس بود. او از همان دوران کودکی علاقه زیادی به موسیقی نشان می داد و از گروه‌های دپش مد و استون تمپل پایلتز به عنوان اولین الهام بخش‌ هایش نام می‌ برد.

پدر و مادر چستر زمانی که او تنها یازده سال داشت از یکدیگر جدا شدند و پدر بنینگتون حضانت او را بر عهده گرفت. احساس تنهایی و شرایط حاکم بر خانه به شدت بر روحیهٔ او اثر گذاشت و چستر برای آرام کردن خود به نقاشی کشیدن و نوشتن شعر و ترانه روی آورد. او در نوجوانی تحت تأثیر وضعیت نامناسب زندگی اش مصرف الکل و مواد مخدر را آغاز نمود و به الکل، کوکائین و ماری جوآنا اعتیاد پیدا کرد.

علاوه بر تمام این‌ها، چستر در دوران دبیرستان نیز مورد آزار و اذیت فیزیکی قرار می‌گرفت. او در مصاحبه ای اقرار کرد که «در مدرسه مثل یک عروسک پارچه ای به خاطر لاغر، نحیف بودن و متفاوت بودن به در و دیوار کوبیده می‌شد». بنینگتون در ۱۷ سالگی به خانهٔ مادرش نقل مکان کرد و زمانی که مادرش متوجه مصرف مواد مخدر از جانب او شد، او را برای مدتی از خروج از خانه محروم کرد.

او در یکی از مصاحبه هایش در خصوص آن دوران می گوید:

«دوران افتضاحی بود. من از همه اعضای خانواده ام دل خوشی نداشتم. مادر که منو رها کرده بود و پدرم هم که ثبات روحی نداشت و کسی نبود که بهش رو بندازم. ارتباطی که تونستم با اون گروه (Grey Daze) برقرار کنم اولین تجربه ام تو این زمینه بود. از اون زمان، کم کم دوباره اعتماد به نفسم رو به دست آوردم و متوجه شدم که از این طریق میتونم خاطرات بد گذشته ام رو فراموش کنم.»

اولین ازدواج

چستر همسر آینده اش، سامانتا اُلیت (Samantha Olit) را اولین بار در جریان یکی از اجراهای گری دیز در یک کلاب محلی، ملاقات کرد. آن ها در 31 اکتبر (روز هالووین) سال 1996 با یکدیگر ازدواج کردند و در آن روزها، وضع مالی چستر به قدری خراب بود که حتی نمی توانست حلقه ای برای خودش و سامانتا خریداری کند و ناچارا از شان داودل، درامر گروه گری دیز که در زمینه تتو هم مهارت داشت، خواست تا تصویر حلقه ای را بر روی انگشت او و سامانتا خالکوبی کند.چستر معتقد بود که تتو ماندگارتر از یک حلقه است.

شروع کار حرفه ای

او پیش از پیوستن به گروه لینکین پارک، خواننده ی گروه منحل شدهٔ گری دیز (Grey Daze) در زادگاهش فینیکس بود. شان دودل «گری دیز» گروه سبک «پست گرانج» را در سال ۱۹۹۲ با دوستانش تأسیس کرد و پس از آن، گروه که به دنبال خواننده می‌گشت، چستر را معرفی کرد.

گروه تا سال ۱۹۹۸ به ساخت دموها پرداخت تا اینکه درون گروه Grey Daze اختلاف سلیقه به وجود آمد و چستر که از گروه ناراضی بود، در سال 1998 تصمیم به ترک گروه گرفت. اما او در پیدا کردن گروه دیگر موفق نبود و حتی تصمیم به ترک دنیای موسیقی گرفته بود، تا این که جف بلو (Jeff Blue) نایب رئیس شرکت زومبا موزیک به او پیشنهاد همکاری با گروه Xero (همان لینکین پارک) داد.

دمویی از کارهای Xero در روز تولد چستر به دستش رسید و او شروع به ضبط صدای خودش بر روی آهنگ های دمو کرد. 20 ساعت بعد، چستر با گروه تماس گرفت و اعلام آمادگی کرد:

“وقتی دموها به دستم رسید خیلی سریع عاشق شون شدم و بعد با عجله تمام قرارهای جشن تولد رو کنسل کردم. بعد از این کار با دوستام تو استودیو تماس گرفتم و ازشون خواستم استودیو رو برای چند ساعت در اختیارم بذارن. رفتم اونجا و بعد از 20 ساعت به گروه خبر دادم که آمادم.”

زمانی که گروه از چستر خواست تا نمونه کارهایش را برای آن ها باز پس بفرستد، او گوشی تلفن را کنار اسپیکر استودیو قرار داد و نمونه کارش را پلی کرد ( او به قدری هیجان زده بود که نمی تونست صبر کنه تا نوار از طریق پست به دست گروه برسه و بعد منتظر تصمیم گروه بشینه! ) گروه که از آهنگ شگفت زده شده بود، از چستر خواست تا با اولین پرواز به لس آنجلس بیاید، او هم همین کار را کرد و سامانتا را در خانه شان در آریزونا ترک کرد.

در آن زمان نام گروه به Hybird Theory  تغییر کرد، اما پس از مدتی دوباره نام گروه به «لینکین پارک» تغییر کرد ولی این بار این نام برای جهانی شدن باقی ماند. این نام را چستر به گروه پیشنهاد داد و با استقبال اعضاء گروه مواجه شد.

اعضای گروه لینکین پارک تشکیل شده از: مایک شینودا (Mike Shinoda) گیتاریست و خواننده رَپر، چستر بنینگتون (Chester Bennington) خواننده اصلی، بِرد دلسون (Brad Delson) گیتاریست اصلی، دیو فارل (Dave Farrell) گیتاریست بیس، جو هان (Joe Hahn) دی جی و راب بوردون (Rob Bourdon) درامر گروه.

دد بای سانرایز

دد بای سانرایز (Dead By Sunrise) پروژه دوم چستر بنینگتون بود که در سال ۲۰۰۵ تشکیل شد. در ۱۳ اکتبر ۲۰۰۹ تنها آلبوم استودیویی دد بای سانرایز به نام «بیرون از خاکسترها» Out of Ashes در سبک پست گرانج، الترنتیو راک و الکترونیک راک تحت بِرندِ برادران وارنر (Warner Bro) به صورت جهانی عرضه شد. این آلبوم توانست رتبهٔ ۲۹ بیلبورد ۲۰۰ آلبوم برتر در جهان را کسب کند.

زمانی که گروه در ملبورن استرالیا کنسرت داشت، چستر موقع پرش از روی سن دچار شکستگی استخوان دست شد، ولی این حادثه وقفه ای در اجرای گروه ایجاد نکرد و کنسرت کامل برگزار شد. پس از اتمام کنسرت، وی توسط اورژانس به بیمارستان منتقل شد.

ازدواج مجدد، چالش ها، اوج شهرت و محبوبیت

 اولین فرزند چستر و سامانتا در 19 آپریل سال 2002، زمانی که چستر و لینکین پارک در اوج مشغله کاری بودند، به دنیا آمد. آن ها پسرشان را دراون (Draven) نامگذاری کردند هر چند لینکین پارک دورانی طلایی را سپری می کرد، ولی روابط چستر و سامانتا آرام آرام تیره و تیره تر میشد تا این که سرانجام در سال 2005 به جدایی آن ها منجر شد.

مدتی کوتاه پس از این جدایی، چستر با تالیندا بنتلی (Talinda Bentley) یک مدل سابق مجله آمریکایی ازدواج کرد. حاصل این ازدواج، Tyler Lee پسر دوم چستر بود که در 16 مارس سال 2005 به دنیا آمد.

بعد از عبور از این بحران، چستر به صورت شخصی پروژه ی جدیدی را با نام Dead By Sunrise شروع کرد. چستر در مورد واکنش اعضای لینکین پارک به پروژه شخصی اش (Dead by Sunrise) گفت:

 “در واقع مایک (شینودا) بود که این ایده رو بهم داد. من نمی خواستم ریسک این که باقی اعضا رو ناراحت کنم رو بپذیرم. مثل اینه که برید پیش همسرتون و بگید: ‘ هی عزیزم، ناراحت نمیشی اگه با یک خانم دیگه ازدواج کنم؟! ‘ تنها فرقش اینه که اعضای گروه میدونن که من این گروه دوم رو برای خودم دارم و مشکلی هم باهاش ندارن و درباره ضبط آهنگ هاش هیجان زده هستن”

غیر از این دو گروه یعنی لینکین پارک و دد بای سانریز، چستر با گروه دیگری به نام Stone Temple Pilots بین سال های 2013 تا 2015 نیز همکاری می کرد. در دو دهه‌ای که از تأسیس لینکین پارک (Linkin Park) می‌گذشت، گروه با ترکیبی از راک، هیپ هاپ و رپ میلیون‌ها طرفدار در سرتاسر دنیا پیدا کرده بود.

هفتمین و آخرین آلبوم استودیویی گروه لینکین پارک با نام یک روشنایی بیشتر (One More Light) در سال 2017 منتشر شد که شامل 10 ترک آهنگ به سبک پاپ راک بود. که البته با مرگ چستر، ضبط چند کلیپ ویدئویی آن نیمه کاره باقی ماند.

اغلب ترانه‌های آلبوم آخر «یک روشنایی بیشتر» به نسبت آثار قبلی ملایم‌تر هستند؛ شاید اولین بار بود که سبک کل آهنگ های این آلبوم از سبک همیشگی و متداول لینکین پارک که راک (خشن و اعتراضی) بود به پاپ راک تغییر یافته بود، که البته این تغییر به مزاج برخی هواداران لینکین پارک خوش نیامد و اعتراض آنان را در پی داشت. آهنگ‌های آرام عاشقانه، پاپ راک یا گیتار آکوستیک پراحساس محتوای آلبوم One More Light را تشکیل می دهند. چستر بنینگتون در مصاحبه با خبرگزاری آلمان به طرفداران و مخاطبان معترض پاسخ داد، قصد لینکین پارک ساختن نوعی موسیقی است که خود اعضای گروه به آن عشق بورزند، نه این که آلبوم بیشتر فروش کند و یا سالن های کنسرت پر شود.

چند ماه قبل از مرگ، چستر بنینگتون در مصاحبه‌ای از مشکلات خود سخن گفت و قبل از توضیح مفهوم ترانه سنگین «Heavy» چستر بیان کرد: “من زندگی سختی دارم. حتی وقتی اوضاع رو به راهه، اصلاً احساس راحتی ندارم.” حالی که با جمله اول ترانه سنگین (Heavy) ارتباط عمیق و نزدیکی داشت؛ “چیزی رو که توی سرمه دوست ندارم، زندگی 24 ساعت منه و اگه من اینجا گیر بیفتم، زندگی برام سخت می‌شه، نباید اینطور باشه.”

چستر تجربه‌ها و احساسات تلخ خود را در ترانه‌هایش، که اغلب مایک شینودا (خواننده رَپر گروه لینکین پارک) هم در نوشتن ‌آن‌ها به او کمک می‌کرد، به تصویر می‌کشید و این ترانه‌ها برای جوانانی که همین تجربیات و احساسات را داشتند، سرودی قابل ستایش به شمار می‌آید. به عقیده بسیاری از هواداران چستر، آلبوم آخر لینکین پارک، حتی از کارهای قبلی هم تلخ‌تر بوده و در واقع، “یادداشت وداع” وی بوده است.

مرگ

چستر بنینگتون در تاریخ ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۷ و در سن ۴۱ سالگی، در اثر خودکشی به وسیله حلق آویز کردن خودش (با کمربند) در خانه‌اش در شهر پالوس وردس ایالت کالیفرنیا درگذشت. پیکر وی حدود ساعت ۹:۰۰ صبح در محل اقامتش توسط نگهبان خانه‌اش پیدا شد. مرگ ناگهانی  چستر بنینگتون نه تنها برای هواداران، بلکه برای دوستان و خانواده وی که از وضعیت روحی او آگاه بودند، شُکه کننده بود.

 مایک شینودا با گذاشتن پستی در توییتر مرگ چستر را تأیید کرد و نوشت: «بسیار تکان دهنده است اما حقیقت دارد. به زودی یک بیانیهٔ رسمی این خبر را تأیید خواهد کرد.» در ۲۱ جولای برایان الایس رئیس مرکز معاینه پزشکی تأیید کرد که در صحنه یک بطری نیمه پر الکل یافت شده اما در حال حاضر اثری از مواد مخدر نیست. قرار بود گروه یک هفته دیگر تور کنسرت جدیدی آغاز کند و تا پاییز در ایالات متحده، کانادا و ژاپن روی صحنه برود. به دنبال این واقعه کنسرت تور لینکین پارک One More Light Tour لغو شد و بلیط‌های کنسرت مسترد شدند.

روز بعد از انتشار خبر در گذشت چستر بنینگتون سرویس تلفنی جلوگیری از خودکشی در ایالات متحده، 14 درصد بیشتر از سایر روزها تماس تلفنی دریافت کرد. همچنان هواداران بیرون منزل چستر، دسته گل، پیک‌‌های گیتار، عکس و یادگاری‌های خود را از چستر قرار می‌دهند. یکی از یادگاری‌های نوشته شده به  این شرح است:

«چستر بنینگتون عزیز، این ما را اندوهگین می‌کند که تو زندگی‌های بسیاری را نجات دادی، اما ما نتوانستیم برای نجات تو کاری انجام دهیم.»

جوایز و بهترین آهنگ ها

در بیوگرافی گروه لینکین پارک می‌توان به افتخارات آن‌ها نیز اشاره کرد. گروه لینکین پارک با فروش بیش از ۱۰۰ میلیون نسخه در سراسر جهان، یکی از پرفروش‌ترین آرتیست‌های قرن ۲۱ محسوب می‌شود. دو جایزه گرمی (Grammy)، سه جایزه موسیقی جهانی (World Music Award)، شش جایزه American Music Award، دو جایزه موسیقی بیلبورد، ده جایزه ام.تی.وی (MTV) و چهار جایزه بهترین کلیپ موسیقی MTV و جوایز متعدد دیگر از دستاوردهای گروه است. همچنین چستر بنینگتون علاوه بر حوزه موسیقی به حرفه بازیگری در تئاتر و سینما نیز علاقه داشت و در چند فیلم مختلف همچون «کرانک»، «کرانک: ولتاژ بالا 1»، «اره سه بعدی» و «مصنوعی» نیز ایفای نقش کرده است.

نخستین آلبوم آنها «هایبرید تئوری» که در سال 2001 به بازار آمد، ده میلیون بار به فروش رسید و به پرفروش ترین آلبوم سال 2001 تبدیل شد. آلبوم Hybrid Theory برنده جایزه گرمی بهترین اجرای هارد راک برای آهنگ Crawling شد. همچنین این آلبوم نامزد دو جایزه گرمی دیگر بعنوان جایزه «بهترین هنرمند سال» و «بهترین آلبوم سال» نیز شد.

در سال 2003، “MTV 2” لینکین پارک را به عنوان ششمین گروه برتر در زمینه موزیک ویدئو و سومین گروه نو هزاره معرفی کرد. بیلبورد نیز لینکین پارک را در رتبه ۱۹ بهترین هنرمندان دهه قرار داد. این گروه در نظرسنجی Bracket Madness در VH1 به عنوان بزرگ‌ترین گروه موسیقی در سال‌های 2000 تا 2010 انتخاب شد.

در سال 2004، آلبوم Meteora برای آهنگ‌های Somewhere I Belong و Breaking The Habit جوایز بهترین ویدیوی راک را از MTV دریافت کرد. همچنین گروه لینکین پارک از Music Radio Awards در همین سال جوایز بهترین آرتیست سال و بهترین تک آهنگ برای آهنگ Numb را به دست آورد.

آلبوم «متئورا» لینکین پارک موفق شد در بیلبورد 200 در سال 2003 رتبه اول را از آن خود کند، که تورهای بزرگ و گسترده لینکین پارک و کارهای خیریه آنها را در سراسر دنیا به همراه داشت.

در سال 2014 بخاطر آلبوم The Hunting Party شبکه MTV Europe لینکین پارک را به عنوان بهترین آرتیست راک سال انتخاب کرد. این گروه همچنین موفق به کسب جوایزی مثل «بهترین گروه راک» و «بهترین اجرای زنده راک» نیز شد. همچنین در همین سال گروه به عنوان «بهترین هنرمند سال» توسط Kerrang! انتخاب شد.

 در نوامبر 2017، گروه لینکین پارک به خاطر آلبوم «یک روشنایی بیشتر» جایزه بهترین هنرمند آلترناتیو را دریافت کرد. آن‌ها این جایزه را به نشانه ادای احترام، به چستر بنینگتون اهدا کردند. لینکین پارک همچنین توانست گواهینامه الماس را از RIAA دریافت کرده و گواهینامه پلاتین را از بسیاری کشورهای دیگر دریافت کند. به طور کل لینکین پارک 68 عنوان (جایزه) را برده و 196 بار نیز در فهرست نامزدها قرار گرفته است.

از آهنگ‌های معروف چستر بنینگتون در گروه لینکین پارک می‌توان به آهنگ های زیر اشاره کرد:

کرخت (Numb)، یک روشنایی بیشتر (One More Light)، در پایان (In The END)، جایی که به آن تعلق دارم (Somewhere I Blonge)، می خزم (Crawling)، ضعیف (Faint)، دسامبر من (My December)، رهاش کن (Iridescent)، شکستن عادت (Breaking The Habit)، پیغام رسان (The Messenger)، آنچه من انجام داده‌ام (What I’ve Done)، از درون (From the Inside)، سنگین (Heavy)، یک قدم نزدیکتر (One Step Closer)، توی دروغگو (Lying from You)، نشانه های قدرت (Points of Authority)، یه خط توی شن ها (A Line In The Sand)، همراه با تو (With You)، قلعه شیشه ای (Castel Of Glass)، باقی خاطراتت رو رها کن (Leave Out All the Rest)

فروشگاه سایت