کدام مدل هاست مناسب سایت من است؟

اگر شما نیز صاحب وبسایت هستید، حتما برای شما این سوال پیش آمده که کدام مدل هاست مناسب سایت من است؟

در این مقاله به بررسی سرویس های متنوع ارائه شده شرکت های هاستینگ می پردازیم و هاست های ویندوزی و لینوکسی را نیز با هم مقایسه و ارزیابی می کنیم.

بهترین هاست لینوکس

ممکن است برخی از کاربران تازه‌کار تفاوت زیادی را بین هاست ویندوز و هاست لینوکس مشاهده نکنند اما این دو نوع سرور دارای عملکرد، امنیت، قیمت‌گذاری و پایگاه داده بسیار متفاوت هستند که بر عملکرد وب‌سایت شما تأثیر می‌گذارد. ابتدا با هاست های لینوکسی آشنا خواهیم شد.

هاست لینوکس چیست؟

هنگام خرید هاست اشتراکی، ممکن است متوجه انتخاب بین هاست ویندوز و لینوکس شوید. این انواع مختلف میزبانی اشاره به سیستم‌عامل نصب شده روی سرور وب‌سایت شما دارد. سیستم‌عامل‌های مبتنی بر یونیکس، ازجمله لینوکس، CentOS، رد هت، دبیان و اوبونتو، تقریباً 70٪ از کل وب‌سایت‌ها را تأمین می‌کنند، سیستم‌عامل ویندوز هم 30% دیگر را تأمین می‌کند.

از آنجا که لینوکس و بسیاری از نرم‌افزارهای پشتیبانی‌کننده و فناوری‌های سرور آن، برنامه‌هایی منبع باز هستند، بسته‌های میزبانی این سیستم‌عامل بعضی اوقات ارزان‌تر از ویندوز هستند. شما تفاوت زیادی بین این دو سیستم‌عامل مشاهده نخواهید کرد، اما بطور معمول لینوکس متناسب با بهترین نیازهای مشتریان است.

پلتفرم انتخابی شما بستگی به زبان‌هایی دارد که برای ایجاد وب‌سایت خود استفاده می‌کنید. سایت‌هایی که از PHP و MySQL استفاده می‌کنند – زبان برنامه‌نویسی و سیستم پایگاه داده وردپرس – باید در یک هاست لینوکس قرار بگیرند. اگر سایت خود را با استفاده از ASP.NET، ASP یا MS SQL ایجاد می‌کنید، بهتر است از هاست ویندوز استفاده کنید.

وردپرس بر پایه PHP و MySQL ساخته شده است و بهتر است که روی هاست لینوکس قرار بگیرند. البته می‌توانید روی هاست ویندوز هم وردپرس را قرار دهید اما عملکرد سایت شما پایین‌تر خواهد بود.

حالا نوبت انتخاب یک هاست وردپرس مناسب است. ما کلا سه نوع هاست داریم (از گران به ارزان)

انواع هاست

سرور اختصاصی (مناسب برای سایت هایی با بازدید بیش از 100 هزار در ماه): در این حالت یک سرور واقعی (مثل کامپیوتر شما البته بسیار قوی‌تر) متصل به یک دیتاسنتر، وظیفه میزبانی سایت شما را به عهده می‌گیرد. بر روی این سرور فقط و فقط وب‌سایت شما قرار دارد و دسترسی کامل به آن دارید طوری که بر اساس صلاح دید خود می‌توانید آن را پیکربندی کنید و حتی در مواقع لزوم درخواست ارتقای سخت‌افزاری بدهید.

این سرورها انتخابی عالی برای وب‌سایت‌های پربازدیدی که روزانه هزاران نفر به آن مراجعه می‌کنند بوده و البته خیلی هم گران‌قیمت هستند.

سرور مجازی (قوی‌تر از هاست اشتراکی): در این حالت نیز شما یک سرور اختصاصی دارید ولی از نوع مجازی آن. در واقع VPS یک سرور اختصاصی ضعیف است که به صورت  مجازی بر روی یک سیستم قرار دارد. این یعنی چه؟

بر روی سرور فیزیکی، یک نرم‌افزار مجازی‌ساز (مثل VMWare) نصب می‌شود و از طریق این برنامه چندین سرور مجازی ساخته می‌شود که هر کدام بر اساس پولی که مشتری می‌دهد سهمی از رم، پردازنده و هارد به آن‌ها تعلق می‌گیرد. VPS اگرچه کارایی پایین‌تری نسبت به سرور اختصاصی فیزیکی دارد ولی قیمت مناسب و امنیت بالاتر آن نسبت به هاست‌های اشتراکی، آن را به گزینه‌ای مناسب برای سایت‌هایی با بازدید متوسط مبدل کرده است.

نکته: منابع یک سرور VPS معمولا به 10 الی 20 قسمت تقسیم شده و در آنها معمولا از تکنولوژی hypervisor برای تقسیم صحیح این منابع استفاده می گردد.

هاست اشتراکی (ارزان و مناسب برای مبتدیان): این نوع هاست، ساده‌ترین و ارزان‌ترین روش میزبانی است که در آن همه چیز برای راه‌اندازی سایت پیش‌بینی و از قبل آماده شده است ولی به قیمت امنیت و کارایی کمتر.

این نوع هاست فقط برای سایت‌هایی که تازه شروع به کار کرده‌اند و بازدید زیادی ندارند مناسب است. در این نوع هاست‌ها به دلیل اینکه صدها سایت بر روی آن میزبانی می‌شود به محض اینکه مصرف شما از منابع هاست از حد خاصی گذر کند با مشکل بلاک شدن مواجه می‌شوید.

نکته: مشکل سرویس های اشتراکی در اینجاست که منابع سرور را به اشتراک می گذارند. اگر یک وبسایت به خاطر بازدید کننده زیاد تقریبا 75 درصد از منابع سرور را مصرف کند، برای 99 سایت دیگر تنها 25 درصد منابع برای استفاده باقی می ماند.

هاست های ابری (Cloud): هاست ابری در حالت کلی مشابه هاست VPS است. بعضی از شرکت ها دیگر سرویس های VPS خود را با این نام نمی فروشند و با عناوین دیگری مانند سرویس های ابری یا سرویس های VPS ابری به فروش می رسانند.

در هاست های ابری منابع چندین سرور با یکدیگر در یک شبکه مورد استفاده و خدمات رسانی قرار می گیرند. این مسئله موجب پایداری و امنیت بیشتر شبکه می گردد. یک VPS سنتی دارای محدودیت مشخصی است که این مقدار، ماکسیمم توان سخت افزاری آن می باشد. اما در سیستم های ابری این محدودیت می تواند همیشه در حال افزایش باشد.

سیستم های ابری مقاوت بسیار بیشتری نسبت به حملات DDoS دارند. حملات DDoS مشکل امنیتی ایجاد نمی کنند و تنها هدف آنها از کار انداختن یک سرور با فرستادن بسته های ترافیکی زیادی به سمت آن است.

در حال حاضر بهترین راه برای مقابله با حملات DDoS بلاک کردن درخواست های زیاد از یک منبع و پخش آن در یک شبکه بزرگتر است. در حال حاضر بسیاری از شرکت ها در حال کوچ کردن از سیستم های VPS سنتی به سیستم های ابری هستند تا از مزایای آن بهره مند شوند.

ضمنا همه هاست‌های اشتراکی شرایط لازم برای میزبانی وردپرس را ندارند. یک هاست اشتراکی تنها در صورتی می‌تواند میزبان سایت‌های وردپرسی باشد که حداقل شرایط زیر را دارا باشد:

• پشتیبانی از php 7 و بالاتر
• MySQL 5.6 و بالاتر یا MariaDB 10.0 و بالاتر
• پشتیبانی از ماژول mode_rewrite آپاچی

البته این شرایط چندان سخت نبوده و اغلب هاست‌ها حتی ارزان‌ترین‌هایشان نیز از وردپرس پشتیبانی می‌کنند. این موضوع باعث شده تا انتخاب‌های گسترده‌ای پیش‌رو داشته باشید.

از کدام شرکت های هاستینگ سرویس بگیریم؟

در مقاله بهترین شرکت های هاست ایران به معرفی بهترین سرویس دهندگان میزبانی وب پرداخته ایم، که میتوانید از آن بهره ببرید. امیدواریم از این مقاله استفاده لازم را برده باشید، در بخش نظرات می توانید دیدگاه های خود را با سایر دوستان به اشتراک بگذارید.